<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d19263055\x26blogName\x3del+Ego+-+by+Gus!\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLACK\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://creativesideofgus.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3des\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://creativesideofgus.blogspot.com/\x26vt\x3d-7349168462976076417', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
Top

...

lunes, abril 21, 2008 by Gus!

nada es perfecto...

jueves, abril 03, 2008 by Gus!

nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nadanada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada nada

Inestable...

martes, abril 01, 2008 by Gus!

Hoy amaneció feliz, pero ayer lloró en la noche, no sé que le pasa, ni quiero saberlo, soy su amigo, y lo quiero y aprecio demasiado, pero su vida es muy complicada y más que su vida, él es una persona muy "particular". Estoy cansado de rodearme de problemas de otros para poder sentir que mi vida tiene algún propósito. Parece extraño pero soy feliz en mi rutina, en mi aburrimiento, en mi soledad, en mi ambigüedad, en mi inestabilidad, en mis inseguridades y con mi ego, pero a pesar de mi felicidad no estoy completo. He perdido tiempo haciendo cosas que no sé si debía haber hecho, le dejo muchas cosas al tiempo y no acabo de tomar una decisión rotunda... Hoy hago algo y mañana dejo de hacerlo. Y siempre vuelve a mi mente el hecho de que me rodeo de personas ficticias y pixeladas, me alejo de las de carne y hueso que tanto daño me han hecho. Será que tendré que cerrar el portátil y abrir el mundo real. Algún día sabré la respuesta, mientras eso sucede pues dejo todo en manos del tiempo y las casualidades, que trabajen doble tiempo y me quiten el peso de tomar acción sobre lo que sería mi responsabilidad.